H/içlenmişsin..

H/içlenmişsin..

Uzun uzun susup, soluk aralarında yazmışsın.

Daha önce de söylemiştim.

Mesafeleri adımlar ile ölçmüyorum ben..

Bundandır, önemi yok Araf'ın ya da Fizan'ın..

Sesini gömdüğün mısraların başucunda,

İdam ettiğin hecelerinin son nefesi oldum ben..

Büyük harfle başlayan cümlelerin küçük yürekli öznesiydim..

Farkettin..!

Mısralarını katletmen bundandı,

Hecelerini başucumda idam etmen bundan olduğu gibi..

Baksana..!

Nefesin bile noktaya kadardı..

Evet..

Rotasızdım..

Parmakların arasına alınmış kalemlerin ucundan döküldüm salkım saçak..

Sevda dediler adıma;

Silkindim, ispat ettim varlığımı onlara..

Yokluğumun arsenik tadındaki acısını benim kadar bilemezsin..

Sen kendini kendinle cezalandırmadın hiç..!

Susmuşsun..

Zamanın devinimleri arasına sıkışıp kalan akrebe, yelkovana ortak olmuşsun..

Çığlık çığlığa susmalarını eski bir dosta rastlar gibi alıyorum karşıma..

Susuyorum, susuyorsun.

Susacaklarımız bitmiyor.

Evet..

Kıymet bilmez bir şiirdim ben..

Okundukça yokluk peydahlayan..

Unutma..!

Ben, yokluğunda çoğalttım seni..

Hadi, durma..

Satır satır sev/me beni..

Sevdanı ayırıp hecelerine,

Benden yeni bir sevda türetme..

Endişelenme..!

Alkolden, sigaradan öleni gördüm de,

Sevdadan öleni görmedim daha önce..

Şiirin bitecek birazdan, kalem düşecek parmaklarının arasından.

Kapıyı vurup çıkan zaman gibi,

Durduramayacaksın bunu da..

Peki, söylüyorum..

Gerçekten duydun mu sen beni..?

Dokunabildin mi gizlerime..?

Görebildin mi daha önce kimsenin göremediğini..?

Konuşmadıkların ezberimde hala..

İşte bu yüzden..

Gerek yok artık bundan sonra konuşmana..

Umudunu kaldırıp durma ayağa..

Senin aşk bağladığın yüzük parmağını,

Ben rezerve ettim ayrılığa..

Aklımda.


Alıntı