Kahramanmaraş yöresinin vazgeçilmez kışlık yiyecekleri arasında yer alır. Özellikle çerez olarak tüketilen tarhananın, çorbası da yapılır.
Maraş Tarhanası Ülkemizde bilinen diğer tarhanalardan şekli yapımı ve tadı bakımından Ülkemizde tekdir Maraş Tarhanası kışlık zahire olarak yılda bir defa yapılır. Büyük mahşere kazanlarında pişirilir.
Temizlenen dövmeler pişirme esnasında kuvvetli bir kişi tarafından ağaçtan yapılma "tarhana küreği" ile sürekli karıştırılır. Pişirilen aş, bezler üzerine çekilerek soğutur. Büyük leğenlerde katıkla yoğrulur.
Katıkla iyice yoğrulan tarhana aşı, çukurluk bir yerdeki bez üzerine taşınır. Üzeri iyice kapatılır. Bir gün dinlendirilir. Komşu ve akraba kadınları toplanarak sabah erkenden dam başındaki çiğlerin üzerine el maharetleriyle sererler. Serildiği günün akşamı "firik" haline gelir.
Bir gün sonra da tamamen kuruyarak tarhana haline gelir. Tarhana kuruduktan sonra sökülmesi kolay olsun diye sabah namazı vakti çiğlerden sökülür. Ve özel olarak yapılan tarhana bidonlarına konur.
Tarhana firiği; ceviz, badem içi veya Antep fıstığı ile birlikte çerez olarak yenilir. Komşulara, akrabalara, misafirlere firik ikram edilmesi bir gelenektir.
Yöre insanının damak tadı olan tarhana; çorba, çerez, firik ve cips olarak tüketilir. Tarhananın konuk ağırlamada önemli bir yeri vardır. Özellikle antepfıstığı ve cevizle yenmesi ayrı bir lezzet ve tat verir.
Tarhana Çorbası:
Malzemesi; Tarhana,
nane, kırmızıbiber,
yağ,
Yarım kilo kuru tarhana
Yapılışı;Akşamdan ıslatılır. Tencerede özleşinceye kadar pişirilir. (Yarın saat kadar.) İyice özleşmesi için ayran çırpacağı ile de çırpılır. İsteyen çal gam da doğrayarak içerisine koyar. Pişen çorbanın üzerine yağda yakılmış nane ve kırmızıbiber dökülür. Dövülmüş sarımsak da üzerine ilave edilir.
Maraş Tarhanası Ülkemizde bilinen diğer tarhanalardan şekli yapımı ve tadı bakımından Ülkemizde tekdir Maraş Tarhanası kışlık zahire olarak yılda bir defa yapılır. Büyük mahşere kazanlarında pişirilir.
Temizlenen dövmeler pişirme esnasında kuvvetli bir kişi tarafından ağaçtan yapılma "tarhana küreği" ile sürekli karıştırılır. Pişirilen aş, bezler üzerine çekilerek soğutur. Büyük leğenlerde katıkla yoğrulur.
Katıkla iyice yoğrulan tarhana aşı, çukurluk bir yerdeki bez üzerine taşınır. Üzeri iyice kapatılır. Bir gün dinlendirilir. Komşu ve akraba kadınları toplanarak sabah erkenden dam başındaki çiğlerin üzerine el maharetleriyle sererler. Serildiği günün akşamı "firik" haline gelir.
Bir gün sonra da tamamen kuruyarak tarhana haline gelir. Tarhana kuruduktan sonra sökülmesi kolay olsun diye sabah namazı vakti çiğlerden sökülür. Ve özel olarak yapılan tarhana bidonlarına konur.
Tarhana firiği; ceviz, badem içi veya Antep fıstığı ile birlikte çerez olarak yenilir. Komşulara, akrabalara, misafirlere firik ikram edilmesi bir gelenektir.
Yöre insanının damak tadı olan tarhana; çorba, çerez, firik ve cips olarak tüketilir. Tarhananın konuk ağırlamada önemli bir yeri vardır. Özellikle antepfıstığı ve cevizle yenmesi ayrı bir lezzet ve tat verir.
Tarhana Çorbası:
Malzemesi; Tarhana,
nane, kırmızıbiber,
yağ,
Yarım kilo kuru tarhana
Yapılışı;Akşamdan ıslatılır. Tencerede özleşinceye kadar pişirilir. (Yarın saat kadar.) İyice özleşmesi için ayran çırpacağı ile de çırpılır. İsteyen çal gam da doğrayarak içerisine koyar. Pişen çorbanın üzerine yağda yakılmış nane ve kırmızıbiber dökülür. Dövülmüş sarımsak da üzerine ilave edilir.